De vochtmeter geeft het antwoord, toch?

Maandelijks ontvang ik rapportages met betrekking tot overlast veroorzaakt door overmatig vocht in kelders, souterrains en op de begane grond. Een steevast onderdeel in de rapportages zijn de vochtmetingen in wanden en vloeren, waarbij opvallend genoeg, de vochtmetingen vaak op een voetstuk staan.

Onlangs kwam ik nog in contact met een bekende aannemer die zich geen raad wist met de vochtbeheersing in een kelder. Op locatie trof ik een benauwde muf ruikende kelder aan met meerdere lekkages. Ook brak het stucwerk af en vertoonde de kelderwanden op grote schaal uittredende zouten.

De rapportage die ik vooraf kreeg, bestond uit een beknopte omschrijving, een aantal foto’s en wanduitslagen met vochtpercentages. De conclusie luidde dat de kelderwanden aan te hoge vochtpercentages onderhevig waren en het injecteren van de wanden zou de oplossing zijn.
Jammer genoeg kwam het rapport niet verder dan deze conclusie.

“Het lukraak trekken van conclusies op basis van
vochtmetingen is wel heel kort door de bocht.”

Binnen een rapport of advies op gebied van vochtbeheersing, dienen constructie en omgeving van het object prominent aan bod te komen. Je kunt je afvragen:

Hoe sluiten wanden en vloeren op elkaar aan.
Hoe ligt het object in de omgeving.
Is de vloer constructief betrouwbaar.
Ventileert de ruimte voldoende.
Welk materialen zijn in huidige toestand toegepast.
Is een doorvoer of leiding niet de aanstichter.

Dit soort vragen leiden naar de crux van het verhaal en scheppen een eerlijk beeld richting klant. Het uitvoeren van vochtmetingen is niet geheel zinloos, maar om hier het hele rapport aan op te hangen gaat wat ver.

Michiel Vis
Projectleider Ervas International
vis@ervas.nl
View my profile